پاکسازی ها برای قدرت بیشتر سپاه پاسداران در درون رژیم ولایت فقیه/ حدود ۱٨٠ میلیون بشکه نفت آمادۀ فروش

Sepah-Pasdaran2-1 rfi فارسی: ژرژ مالبرونو، خبرنگار روزنامۀ فیگارو که از سالها پیش تحولات ایران را دنبال می‌کند، معتقد است که مرحلۀ تازه‌ ای از "پاکسازی" در درون نظام جمهوری اسلامی آغاز شده که هدف اصلی آن کنار زدن همۀ "غیرخودی"ها و تمرکز بیشتر قدرت در دست سپاه است. این در حالی است که سرنوشت مذاکرات اتمی به جنگ اوکراین وصل شده است.
 
ژرژ مالبرونو در دو مطلب جداگانه، تحولات درونی نظام جمهوری اسلامی و روابط آن با مسکو را بررسی می‌ کند. او با اتکاء بر مشاهدات و گفته‌ های "ناظران تهرانی" به این نتیجه می‌ رسد که رژیم مشغول تصفیه‌ ای تازه است تا همۀ عوامل نزدیک به اصلاح‌ طلبان و "غیرانقلابیون" را کنار بزند و بر قدرت و چیرگی سپاه پاسداران و نزدیکانش بیفزاید.
 
یک "ناظر تهرانی" گفته است که نوعی "پاکسازی" در محافل اقتصادی و مالی شروع شده. برخی افراد توسط اطلاعات سپاه مورد بازجویی قرار می‌گیرند و گاه چند هفته‌ای به زندان می‌افتند. ظاهراً هدف اینست که در همۀ فعالیت‌های اقتصادی و مالی و بازرگانی هر نوع قدرت و اختیارات از دست "غیرخودی‌ها" گرفته شود.
 
ژرژ مالبرونو معتقد است که سپاه حتی قبل از ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی "پاکسازی" را شروع کرده بود تا حضور اصلاح‌ طلبان را در همۀ سطوح کمتر کند. اینک مرحلۀ دوم این تصفیۀ تدریجی با نظر داشتِ مسئلۀ جانشینی علی خامنه‌ ای آغاز شده است. صنایع داروسازی که همیشه در دست بخش خصوصی بوده، یکی از اولین حوزه‌ هایی است که مشمول این "پاکسازی" شده است.
 
بازگشت به ایدئولوژی "انقلابی":
 
یک شاهد ایرانی که خود اهل سرمایه و تجارت است می‌ گوید: "معمولاً با بهانه‌ های مالیاتی یا اتهام تقلب در واردات یا در حوزۀ ارز" به سراغ آدم‌ ها می‌ روند. به گفتۀ ا، "از یک سال پیش مشغول فهرست کردن فعالیت‌ های همه هستند".
 
ژرژ مالبرونو بر اساس شنیده‌ های خود می‌ نویسد: "در بازجویی‌ ها، یک سؤال مدام تکرار می‌ شود: خودتان را انقلابی می‌ دانید، یا ضد انقلاب، یا غیرانقلابی؟"
 
به نوشتۀ مالبرونو، قبلاً رژیم آدم‌ های "غیرانقلابی" را کم و بیش تحمل می‌ کرد، اما از سال ۲٠۱٨ که تحریم‌ های آمریکا سخت‌ تر شد، حساسیت نظام به "غیرخودی‌ ها" شدت گرفت. در دنیای پول و معامله، کسانی چون محسن هاشمی راهی ژنو شدند و حسین فریدون، برادر حسن روحانی، به زندان افتاد. یک دیپلمات که نامش فاش نشده، به مالبرونو گفته است: "تغییر قدرت از طریق انتخابات ریاست جمهوری دیگر ممکن نیست. تحولاتی عمیق و درازمدت در درون رژیم جریان دانرد که بر محور نگرش ˮانقلابیˮ پیش می‌ روند".
 
روند "پاکسازی‌ ها" کاملا جا افتاده است: سپاه بازجویی افراد مظنون را به عهده می‌ گیرد و سپس پرونده را تحویل قوۀ قضائیه می‌دهد که خود به اصطلاح "انقلابی" و مستقیماً زیر نظر رهبر است. اکثر متهمان خیلی زود از زندان آزاد می‌ شوند و معمولاً از ترکیه، دوبی، کانادا و گهگاه نیز از اروپا سر درمی‌ آورند.
 
جای این افراد ناخواسته را سپاهیان یا وابستگان به بنیادها می‌ گیرند. محمد مخبر، معاون اول رئیس‌ جمهور،ی از مهره‌ هایی است که در تسهیل این روند، نقش مهمی بازی می‌ کند.
 
سیاست صبر در برابر روسیه:
 
تحولات درونی نظام به موازات تغییر جهت در سیاست خارجی و با اتکاء بر اصل "نگاه به شرق" صورت می‌ گیرد. به نوشتۀ ژرژ مالبرونو، بسیاری از افرادی که دوباره صاحب مسئولیت و مقام شده‌ اند، کسانی هستند که از دوران احمدی‌ نژاد با تجار و شرکت‌ های چینی ارتباط داشته‌ اند.
 
اما رابطه با روسیه دچار تحولات غیرمنتظره شده است: جنگ اوکراین، یکباره الویت‌ های مسکو را تغییر داد و مستقیماً بر مذاکرات احیای برجام تأثیر گذاشت. اگرچه گفته می‌ شود که مذاکرات به خاطر مسئلۀ خروج سپاه پاسداران از فهرست سازمان‌ های تروریستی به بن‌ بست خورده است، اما ژرژ مالبرونو در مطلب دوم خود در روزنامۀ فیگارو می‌ نویسد که با شروع جنگ اوکراین و تحریم‌ ها علیه روسیه، مسکو اصلاً مایل نبود که ایران به لطف توافق اتمی وارد بازار جهانی نفت و گاز شود و انرژی مورد نیاز اروپا را تأمین کند. به همین دلیل، در مذاکرات وین، روس ها از ایرانی‌ ها خواستند که "کمی صبر کنند". این در حالی است که ایران حدود ۱٨٠ میلیون بشکه نفت ذخیره دارد که آمادۀ فروش است.
 
بنابراین، تهران رفتارهای اخیر مسکو را چندان نپسندید، بخصوص که بر اساس ارزیابی بانک مرکزی، در صورت دستیابی به توافق اتمی، ایران خواهد توانست تا پایان سال ۲٠۲۴ (پایان دورۀ ریاست جمهوری جو بایدن) حدود ۳٠٠ میلیارد دلار درآمد صادرات نفتی را به حساب خود بریزد.
 
با اینحال، به گفتۀ یک منبع آگاه، خامنه‌ ای نسبت به روابط با روسیه "نگاه راهبردی" دارد و معتقد است که ایران به یک متحد با ثبات و قابل اعتماد نیاز دارد و به همین دلیل سیاست "صبر" را توصیه می‌ کند.
 
اما صبر تا کی؟ کلمان تِرم، کارشناس خاورمیانه و ایران می‌ گوید: "امکان دارد که ایرانی‌ ها با روس‌ ها اختلاف پیدا کنند، اما نه در حد دعوا" ...
 
بدین ترتیب، آیندۀ مذاکرات اتمی و صبر تهران در برابر مسکو، مستقیماً به سرنوشت روسیه در جنگ اوکراین مرتبط شده است. ولی با طولانی شدن جنگ اوکراین، احتمال دارد که موضوع "صبر کردن" ایران منتفی شود. با مصمم شدن  اروپاییان برای تحریم نفت و گاز روسیه و فرو رفتن ارتش این کشور در گل و لای جنگ اوکراین، معلوم نیست که مسکو چه رفتاری را در قبال تهران پیش خواهد گرفت.