ادامه صدور احکام حبس برای بازداشت‌شدگان در خیزش سراسری

Evin-zendan-Bazdasht

منابع حقوق بشری از ادامه صدور احکام زندان برای فعالان مدنی و بازداشت‌شدگان در جریان اعتراض‌های "زن، زندگی، آزادی" خبر می‌دهند. یکی از بازداشت‌شدگان در این اعتراض‌ها به ۱۱ سال حبس محکوم شد.
 
صدور احکام حبس برای فعالان مدنی و بازداشت‌شدگان در جریان خیزش سراسری سال ۱۴۰۱ همچنان ادامه دارد. شماری از بازداشت‌شدگان نیز به صورت بلاتکلیف در حبس به‌سر می‌برند.
 
در ارتباط با جدیدترین موارد از این دست، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران (هرانا) گزارش داد که سجاد ایمان‌نژاد، از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، توسط شعبه ۲۷ دادگاه انقلاب تهران به خاطر اتهام‌هایی شامل "محاربه"، مجموعا به ۱۱ سال حبس و پرداخت بیش از ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان دیه محکوم شده است.
 
بر اساس این گزارش، او بابت اتهام "محاربه" به ده سال حبس در تبعید به شهرستان ایرانشهر، بابت اتهام "ایراد ضرب و جرح عمدی با سلاح سرد" به یک سال حبس با احتساب ایام بازداشت قبلی محکوم شده است.
اتهام محاربه می‌تواند برای زندانیان مجازات اعدام در پی داشته باشد؛ اتهامی که از سوی نهادهای امنیتی و قضایی در جمهوری اسلامی به بسیاری از بازداشت‌شدگان در جریان خیزش سراسری "زن، زندگی، آزادی" نسبت داده شد.
 
طبق گزارش نهادهای حقوق بشری، سجاد ایمان‌نژاد میانه‌های مهرماه سال ۱۴۰۱ در جریان اعتراض‌ها در تهران بازداشت شد و از آن زمان تا کنون در حبس به‌سر می‌برد.
 
او متولد سال ۱۳۷۰ در اردبیل و دارای مدرک لیسانس معماری و نقشه‌کشی، هم‌اکنون در زندان اوین محبوس است.
 
«یک سال حبس برای سمانه اصغری»
 
اسماعیل نظری، همسر سمانه اصغری، در صفحه اینستاگرام خود نوشت که همسرش از سوی شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب تهران به یک سال حبس با احتساب روزهای بازداشت محکوم شده و این حکم به صورت حضوری به همسرش ابلاغ شده است.
 
سمانه اصغری، دانشجوی دانشگاه خوارزمی کرج و فعال در عرصه حقوق کودکان، میانه‌های مهرماه سال گذشته بازداشت و اردیبهشت سال جاری آزاد شد.
 
این عضو پیشین هیئت‌مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان، از سوی دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی، در مجموع به ۱۸ سال و سه ماه زندان محکوم شده بود که شش سال و سه ماه آن قابل اجرا بود.
 
این فعال حقوق کودکان روز ۲۳ شهریورماه سال جاری نیز بار دیگر بازداشت و حدودا ۲۰ روز بعد با تودیع قرار وثیقه یک میلیاردتومانی تا پایان مراحل دادرسی به صورت موقت آزاد شد.
 
«زندانیان سیاسی؛ تداوم بازداشت، بلاتکلیفی و بی‌خبری»
 
منابع حقوق بشری می‌نویسند که شماری از زندانیان سیاسی در شهرهای مختلف همچنان در بازداشت و بلاتکلیفی به‌سر می‌برند و از وضعیت برخی از بازداشت‌شدگان نیز اطلاعی در دست نیست.
 
از جمله این گزارش‌ها، هرانا می‌نویسد که محمدحسین و حسین سپهری، برادران فاطمه سپهری، با گذشت ۷۹ روز از زمان بازداشت، همچنان به صورت بلاتکلیف در زندان وکیل‌آباد مشهد به‌سر می‌برند.
 
طبق گزارش‌ها، اوایل آبان‌ماه گذشته پرونده این دو شهروند با اتهام‌هایی همچون "اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور" و "فعالیت تبلیغی علیه نظام" به شعبه ۹۰۳ بازپرسی مشهد ارجاع داده شد.
 
از یاسوج نیز خبر می‌رسد که علی‌‌محمد پریسایی، شهروند ساکن دهدشت و یکی از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، با گذشت حدودا ۱۰۰ روز از زمان بازداشت، همچنان بلاتکلیف در زندان یاسوج محبوس است.
 
او در میانه‌های آذر ۱۴۰۱، در جریان اعتراضات سراسری "زن، زندگی، آزادی" در دهدشت توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت و اواخر فروردین سال جاری، با قرار تامین از زندان یاسوج آزاد شد.
 
پریسایی بار دیگر ۲۰ شهریورماه امسال بازداشت شد و از آن زمان در زندان به‌سر می‌برد.
 
«۴۵ ماه حبس برای اشکان فهیم»
 
منبع حقوق بشری کولبرنیوز خبر می‌دهد که اشکان فهیم، فعال ادبی و فرهنگی اهل مهاباد، از سوی شعبە اول دادگاه انقلاب این شهر بە ریاست قاضی دوستی بە اتهام "اجتماع و تبانی" بە ۴۵ ماه حبس و مجازات تکمیلی دو سال تبعید محکوم شد.
 
بر اساس این گزارش، او در حالی چنین حکمی را دریافت کرده که تمامی اتهامات مطرح‌شده علیە خود را رد کرده و دادگاه نیز در اقدامی غیر قانونی وکیل او را از دسترسی بە دادنامە پرونده منع کردە است.
 
آنگونه که منابع حقوق بشری گزارش داده‌اند، اشکان فهیم همراه با شهروند دیگری به نام رضا اندیشه روز ۲۴ شهریورماه گذشته "توسط نیروهای امنیتی سازمان اطلاعات سپاه با توسل بە خشونت و ضرب و شتم شدید" در ساختمانی در میدانچە حسن‌زادە مهاباد "بدون ارائه حکم قضایی" بازداشت شدند. اشکان فهیم از آن زمان در بازداشت به‌سر می‌برد اما رضا اندیشه با تودیع قرار وثیقه موقتا تا پایان مراحل دادرسی آزاد شد.
 
در همان زمان یک شاهد عینی بە دویچە وله فارسی گفته بود که "بازداشت آنها طول کشید. ما به شدت ترسیدە بودیم. در تمامی مدت صدای داد و فریاد آنها شنیده می‌شد. وقتی کە آنها را از ساختمان خارج کردند، مثل جنازه بودند و تمام بدن آنها خونی بود".
 
 
نقل از سایت رادیو دویچه وله

در این رابطه